درود
عزیزان گرمی کلام دیرین و سمرقند همچو قند امشب بار دیگر جان و دلی درمانده از بیداد را به وجد آورد. طعم آوارگی تلخ و سخت جان‌کاه است و آزارنده. مزه‌ی غم‌های مانده بر جا نیز چنین است. طعم و بوی خون‌های ماسیده بر دیواره‌های دلم شور است و جان‌آزارشش بی‌شمار؟ با همه‌ی این‌ها ایرانی‌ام. مانده‌ام چنین تا شاید در بازپسن نفس‌هایم اریانی بودن و پارسی‌گویم را فریاد زنم و برای آخرین بار دیدار از خاک بوی خوش و گرمش را به تمامیت وسعتش و با مردمام رنگ به رنگ به یاد و خاطر جان بسپارم. مردمانی که بوی خوش هم‌جواری‌شان را در این
غربت به شیرینی و تمامیت عشقم آرزومندم
عشق و سرافرازی عشق را برایت آرزومند
***
این نویشته ها همراه با صدای ارمان آلوده دولت مند آوازخوان تاجیک برایم بسیار اندوه ناک و خاطره برنگیز بود. راستی آرزوی نا دور افتادگان چیست، اگر همینی نیست که دوست که هم وطن – منوچهر می گوید. این نقاشی هم بسیار دلنشین است و کس را به فکر فرو می برد. اما نمی دانم که کار کیست. من آنرا ازوبلاگ دوست کم اشنا برداشتم بیدون اجازه. وبلاگ آبادیست، سری بزنید.
آرزومند روزهای بسیار همنشینی با هم زبان و هم فررهنگان بی شمار پارسی گوی در آن سوی آمو دریا و کنار جیهون.
2 پاسخ
خانم شهزاده سمرقندی درود . شب چهارشنبه یازدهم مهر ماه (سوم اکتبر ) برای نخستین بار به شما رشک بردم .به ایران پرستی شما رشک بردم و در دل بارها گفتم آفرین آفرین . این جستار از آقای دو.لتمند نیز زیبا و نشانگر اوج میهن پرستی ایشان بود . از خداوند بزرگ می خواهم که بار دیگر ما ایرانیان در کنار هم و با هم در یک کشور جای دهد تا این دوری ها سرانجام پایان یابد . یکپارچگی و همبستگی همه ی ایرانیان آرزوی من است .خدایا پاره های تن ایران را به ایران بازگردان . خانم سمرقندی امیدوارم روزی در میهن پرستی بتوانم به پای شما برسم . جاوید ایران
سلام خانم شهزاده.
من سايت شما را همواره تعقيب مي كنم چون به تاجكان آسياي ميانه و به خصوص ازبكستان بسيار توجه دارم و ميخواهم از حال و احوال شان جويا شوم و تحولات آنجا با خبر باشم. بسيار افتخار مي كنم كه زنان با شهامتي مانند شما هستند كه زبان و فرهنگ خويش را فراموش نكرده اند. متاسفانه بسياري تاجك هاي سمرقند و بخارا از نگاه زباني در يك حالت بدي بسر مي برند و اينكه زبان و فرهنگ تاجكي در آنجا تضعيف شده نهايت تشويش آور است. بسيار مي خواهم چيز هايي در اين مورد بنويسيد. راه حل چيست و چطور مي شود ايشان را از نجات داد؟ ديگر اينكه چرا تاجك هاي ازبكستان خاموش اند وصداي خود را بلند نمي كنند و دست به اقدامي نمي زنند؟ تعجب آور نيست؟