این روزها

شاید من به همه آن چیزهای که دوست دارم نرسم.
چرا؟
  زود است هنوز این حرفها بزنم؟
– نه زود نیست. باید اقرار شوم که من قادر نیستم روزگار خودرا تنها برای خود بخواهم. نمی دانم چرا.

چرا؟
– از بس نمی توانم از چیزهای که دارم بگزرم. کاری که قبلا به راحتی انجام میدادم. در گذشته البته. اما حالا احساس می کنم که دیگر سال تا سال سخت تر شده است.
  چه؟
  نمی دانم.
  چیرا؟
نمی دانم.