امروز تنها با خود بودم و تمام تلاشم را به خرج دادم که تنها به خود فکر کنم و با خودم خوب برخورد کنم. یک روز را به خودم بخشیدم. این دفعه خودفریبی نکردم. این دفعه از خودم فرار نکردم و این دفعه هیچ تلاش نکردم که به بقیه مردم عزیزی که در دوروبر منند فکر کنم.
یک ساعت ماساژ گرفتم. بعدش رستوران خوبی رفتم چیزهای خوبی خوردم. بار اول بود که تنهای توانستم رستوران روم. (در سمرقتد پیش می آمدم اما وقتی بود که تنها بودم و بسیار گرسنه.) کیفی خریدم برای خودم و چندین روغن دست و پاو بدن و روی. و مرد عنکبودی -3را دیدم. نه خوب بود نه بد. نمی خواستم اصلا فلم خوب روشنفکرانه ای ببینم. اصلا میخوستم یک انسان معمولی باشم. یعنی خودم… و خیلی هم شیرینی، بستنی و هر چیزی که معمولا نمی خورم خوردم. سگار کم کشیدم و هیچ مشروبی نخوردم. چن به خودم قول داده بودم که با خودم خوب باشم یک انسان خوب باشم. تنها برای یک روز.
اولین بار بود که ماساژ می رفتم و از آن که برای صورت سوراخی درست کرده اند، خدارا شکر کردم وگرنه یا گوشم را از دست می دادم و یا بینییم را. اما از این که به پستان ها بیتوجهی کرده اند اذیت شدم. امیدوارم پیشرفتی در کارشان روخ دهد و برای پستان ها هم دو سوراخ دیگری روی تخت ماساژ بیفزایند. و اصلا چرا تخت ماساژ مردانه و زنانه درست نمی کنند؟
دیروز هم بار اول به حمام آفتاب مصنوعی رفته بودم. بسیار خوب بود. بین این همه کار و اندیشه های پادرهوا داخل یک گور راحت بخش و روشن رفتن احساس عجیبی داشت.
پشت این همه خودخواهی هایم یک دلیل است: من 6 ماه و 5 روز است که در کشور هلند زندانی یم، یعنی حق خروج از این کشور را ندارم و در این زمان طولانی بسیار جشن ها و جلسه های مهمی را از دست دادم که امروز هم یکی از آن روزها بود. باید از همین امکانات این زندان کوچک استفاده کنم. امروز همین هایی که می گویم به ذهنم رسید. فردا امیدوارم کمی خلاق تر شوم و چیزهای مفیدتری را انتخاب کنم. اگر جالیب بود برایتان قصه خواهم کرد.
امیدوارم با این نویشته ها و خواسته های زمینی یم مرا از ردیف روشنفکری خودتان بیرون نکنید. یک روشنفکر اگر در پیی حل کردن مشکلات جامعه است باید آنرا تحربه و امتحان کرده باشد. آن نکته ای که از تخت ماساژ گفتم شاید دلیل سرطان گرفتن بسیاری از زنان شده باشد چن من هنوز درد پستان دارم. یک فکری برای این تختها باید کرد. این تنها قکر تازه بود که به ذهنم آمد. اما می دانم اگر سرطان گرفتم دوستانم به آن حمام آفتاب مصنعی و یا سیگار کشیدنم ربط خواهند داد نه به این تخت ناباب ماساژ. چن انسانیت هنوز به ضررهای ماساژ وقت ندارد که فکر کند. از ماساژ بدتر چیزهای زیادی هم هست در زندگانی که مپرس.
زندگی همان سیبی است که ما هیچ وقت آنرا بیدون این که با آستین و یا شلوار خود پاک نکنیم گاز نمی گیریم.
16 پاسخ
اگر غلطی دارم زودتر بگوید تا درستش کنم.
از قبل ممنونم که در فکر آبروی من و راختی خواننده های بعدی هستید.
با سپاس
HI
درود بر تو شاهزاده
تو حرف نداري شاهزاده – به راستي ماهي
ولي مشروب اگر كم بخوري كه بد نيست
اما سيگار چيزي است كه كنار گذاشتن كامل آن بهتر است
شاهزاده يك گله : چرا پاسخ كامنت ها را نمي دهي ؟
يعني به پرسش هاي دوستداران و هواخواهان درباره ي خودت . آيا اصلا كامنت هايت را نمي خواني؟
به هر روي امروز پرسشهاي من اينست : تو هلند چكار مي كني و چرا از آنجا حق خروج نداري ؟راديو زمانه مركز آن كجاست كه گويا تو كارمند آن هستي؟
چرا تو كه در كشور به آن ماهي زندگي مي كني مي گويي در آن زنداني هستي ؟تو اشعار سهراب سپهري را گويا خوانده اي كه مي گويد : زندگي سيبي است گاز بايد با پوست ، آره؟
شاهزاده چطور مي شود با با پارسي زبانان ازبكستان دوست شد يا با آنها ارتباط اينترنتي برقرار كرد . وبلاگ هايي كه ازبكهاي فارسي زبان بيشتر از ان استفاده مي كنند كدامند ؟ چگونه مي شود با فارسي زبانان ازبكستان چت كرد يا با انها دوست شد ؟
من عاشیق کارهای سهراب سیپهری هشتم و سالهای که در سمرقند بودم خیلی از شعرهایشرا از بر بودم.
این نویشته را از او برداشته ام.
اما تاحیکان سمرقند هنوز با وبلاگ نویسی آن قدری که شما ایرانی ها هستید آشنا نیستند.
و شیوه دوست شدن در آن شهر باستانی با همان شکل
باستانیست
سفر به آن گوشه زیبای دونیارا برایتان آزرو می کنم و دوستان بسیار را
در آن شهری که هر بیگه به خون خود تهارت میکند خرشید
سیپس بر جانب مهراب های پاک ریگستان
نماز شام می خواند
در آن شهر رصولان اجم
پیغمبران شعر…
این نوشته از شاعر جوان تاجیک است
شه زاده ی عزیز لهجه ی شیرینی داری، ومی بینم که کوشش داری نوشته هایت به گویش شیرین سمرقندی نزدیک باشد…ولی ( گاز گرفتن ) نزد ما معنی دیگری دارد بهتر است بگویی ( گاز زدم).
Dear Madam,
I got really pleased and enjoyed of reading your weblog. All of sudden I opened your webpage and at first I thought it is written by an Iranian. After reading some lines, it was just I was reading an old-style true and nice Persian writing! and yes, after some more lines I realized you are Tajik. I knew that in Tajikistan people speak in Persian but it was the first time I read a Tajiki Persian writing, which sounds really nice. Apparently you there in Tajikistan follow the language rules even better than us!
Respect and best wishes,
Shahrokh Sanati
آری حق با شماست
کاش به هامان شیوه تاجیکی می نوشتم که ما می گویم
گزیدن”
salam bano, be man sar bezan
salam bano, sari be man bezan
درود
خوبي سمرقندي؟
دلم براي سمرقند و بخارا تنگ شده است.
شازده نگران نباش
گاز گرفتن ، گاز زدن ، و گزيدن هر سه يكسان است
در ايران نيز گاز زدن با گاز گرفتن كوچكترين فرقي ندارد
باز هم پاسخ پرسشهاي من را به طور كامل ندادي – چرا؟
اينكه در هلند چكار مي كني ؟
و آيا با ايرانيان آنجا تماس و ارتباط داري يا نه ؟
جايگاه اصلي راديو آزادي كجاست و آيا تو كارمند آن هستي ؟
شاد و پيروز باشيد –
در مورد پیکره تراشی.
همه سنگها مثل هم نیستند
شما مرمر را نمی توانید مثل صخره تیشه بزنید و الماس را هم مثل هیچکدام. فیروزه سنگی است که نفس می کشد و حتی دست آلوده می میرانتش. استاد ماهر، سنگها را خوب می شناسد.
خيلي وقت است نوشته هايتان را دنبال مي كنماز دوستداران شما هستم و برايم خيلي جذاب است
قرار نيست كه آدم روشنفكر از زندگي لذت نبرد و براي خودش زنداني درست كند
خدا را شكر كنيد در هلند زنداني هستيد اگر ايران بوديد آن موقع چه مي گفتيد؟
خيلي دوست دارم به تاجيكستان و همچنين بخش تاجيك نشين ازبكستان بروم و مي دانم كه روزي به آنجا سفر خواهم كرد
پيروز باشيد
با سلام…
متن زير را که «پيشنويس منشور آزاديخواهی» و مرتبط با طرحی به نام «طرح اعتراض» می باشد بخوانيد و با همفکری و نظرات خود به تکميل و تصحيح این پيشنويس کمک کنيد…اين طرح برای رسیدن به مرحله ی اجرا به همفکری و همراهی و حمایت همه شما نياز دارد…پس بیاییم با کمک یکدیگر نقاط ضعف چنین طرحی را مرتفع کرده و نقاط قوت آن را تقویت کنیم و با حمايت از اين طرح و معرفی آن قدمی کوچک اما تاثیر گذار در همراهی با تمامی جنبش هايی که داعيه ي آزادیخواهی و برابری دارند برداريم.
(نظرات و پيشنهادات خود را در مورد اين طرح و پيشنويس تهيه شده در وبلاگ شراگيم (www.sharagim.net) و در صورت فیلتر بودن در وبلاگ (www.sharagimzand.blogfa.com) مطرح فرمائید.)
پیشنویس منشور آزادیخواهی:
از آنجا که بر طبق اعلامیه جهانی حقوق بشر که به تصویب تمامی کشورهای عضو سازمان ملل رسیده است، هیچ حکومت و یا دولتی نمیتواند و نباید در قلمرو حاکمیت خود قوانین و مقرراتی را به تصویب برساند و یا به اجرا بگذارد که با اصول سی گانه اعلامیه جهانی حقوق بشر و نیز میثاق نامه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مصوب در مجمع عمومی سازمان ملل متحد تعارض و تقابل داشته باشد و نظر به اینکه بر طبق اصل بیست و هشتم از اعلامیه جهانی حقوق بشر هرکسی حق دارد خواستار برقراری نظمی مدنی و بین المللی باشد که تحقق کلیه حقوق و آزادیهای مقرر در اعلامیه جهانی حقوق بشر به طور کامل در آن میسر شود؛ بنابراین ما جمعی از شهروندان ایران که قوانین، برخوردها و رفتارهای نظام حاکم را مغایر با منشور جهانی حقوق بشر و توهین و تعرض به شان، کرامت، شعور و حیثیت انسانی خود میدانیم، ضمن اعتراض به قوانین و برخوردهای موجود، خواهان به رسمیت شناخته شدن تمامی حقوق انسانی خود به طور کامل (مطابق اعلامبه جهانی حقوق بشر) به عنوان یک انسان آزاد و صاحب کرامت و اندیشه هستیم.
ما اعتقاد داریم که هیچ نوع حکومت و یا نهاد و یا فردی مطلقا و تحت هیچ عنوانی حق ندارد با دستاویز قرار دادن پاره ای مسائل مانند مذهب و سنن و یا باورها و اعتقادات، حقوق جهانشمول انسانهای تحت حاکمیت خود را تضییع و یا محدود نماید.
ما معتقدیم انسانها همگی آزاد و برابر هستند و قومیت، نژاد، جنسیت، عقیده و مذهب آنها نباید باعث محروم شدن آنها از حقوقی شود که مطابق اعلامیه جهانی حقوق بشر باید از آن برخوردار باشند.
ما به عنوان شهروندان جامعه ایران معتقدیم هرگونه فعالیت و مشارکت سیاسی در سیستم حکومتی فعلی ایران و در چهارچوب قوانین موجود قادر به
بازگرداندن حقوق تضییع شده ی ما به عنوان یک انسان آزاد نخواهد بود و تنها راهی که ممکن است ما را به حقوقی شایسته مقام انسانی برساند برگزاری همه پرسی برای تدوین و جایگزینی قوانینی مترقی و منطبق بر معیارها و ارزش های انسان مدرن و متمدن امروزیست.
از آنجا که هر حکومتی مشروعیت خود را از مردم می گیرد و نظر به اینکه نسل جوان و میانسال امروز ایران در همه پرسی جمهوری اسلامی در سال 1358 نقشی نداشته است،ما انتظار داریم که شرایط برگزاری یک رفراندوم آزاد و سالم برای همه مردم ایران فراهم شود تا مشخص شود که بعد از 28 سال تجربه ی امتزاج دین با سیاست آیا ملت ایران هنوز خواستار حکومتی دینی و اسلامی ست یا حکومتی سکولار و انسانی را انتخاب خواهد کرد.
از آنجا که امکان شرکت هیچ گروه و یا فرد و یا طیف فکری مخالف جریان حاکم در هیچکدام از دوره های برگزاری انتخابات وجود نداشته و ندارد و از آنجا که در دوره هشت ساله حاکمیت اصلاح طلبان نیز حقوق انسانی ما مطابق منشور جهانی حقوق بشر تامین و تضمین نگردید، و نیز با در نظر گرفتن اینکه جنبش اصلاحات حتی در مقام شعار هم فراتر از قوانین موجود نمی رود و داعیه تغییر دادن این قوانین را نیز ندارد ؛ ما معتقدیم دوران دل بستن به اصلاحات به عنوان راهی برای تحقق حقوق انسانیمان به سر رسیده است.
ما معتقدیم که موارد زیر از مصادیق نقض آشکار حقوق بشر در ایران و توهین به حیثیت و شعور انسانی افراد می باشد و باید با وضع قوانین جدید و مترقی جلوی آن بدون قید و شرط و فورا گرفته شود:
1- سانسور و قیم مآبی چه در حوزه نشر و رسانه و اینترنت و چه در سایر حوزه های فرهنگی،هنری، عقیدتی و یا اطلاع رسانی.
2- نبودن آزادی بیان و تحت تعقیب قرار دادن و زندانی کردن افراد به جرم نشر افکار سیاسی و یا عقیدتی غیر همسو با منافع و سلائق نظام حاکم.
3- دخالت و تفتیش در حریم خصوصی زندگی افراد و برخوردهای پلیسی با شهروندان(چه تحت عنوان مبارزه با منکرات و مفاسد و چه در قالب طرح هایی مانند جمع آوری ماهواره ها و مانند آن)
4- اجباری بودن حجاب اسلامی برای بانوان و برخورد و بازداشت زنان و دختران تحت عنوان مبارزه با بدحجابی.
5- غیر عادلانه و تبعیض آمیز بودن قوانین مربوط به زنان (قوانین مربوط به ارث، دیه، شهادت، ازدواج و طلاق، حضانت فرزندان و مانند آن)
6- وجود قوانین جزایی غیر انسانی و غیر متناسب با جرم انجام گرفته مانند اجرای احکام اعدام برای جرائم غیر جنایی و یا قطع عضو و شلاق و مانند آن.
نظر به اینکه حق اعتراض جزء حقوق اولیه شهروندی ماست ، برآنیم تا برای نشان دادن اعتراض خود و تا زمان احقاق حقوق انسانی خویش، نوار زرد رنگی را به نشانه اعتراض و همدلی و همراهی با دیگر معترضین به بازوهای چپ خود ببندیم. بدیهی ست تمام کسانی که با موارد مطروحه در این منشور موافقت دارند میتوانند به نشانه اعتراض و در اعلام همبستگی با سایر معترضین به این حرکت نمادین بپیوندند.
این حرکت یک حرکت کاملا مردمی ست و به هیچ حزب و گروه و فرقه ای مرتبط نیست و ما معتقدیم که در شرایط فعلی تنها راهیست که بتوانیم خواسته های خود را که امکان طرح کردنش در پای صندوقهای رای وجود ندارد مطرح کنیم و اعتراض خود را از طریق مسالمت آمیز و به دور از هرگونه اغتشاش و بی نظمی و خشونت به دستگاه حاکم و جهانیان نشان بدهیم تا شاید روزی همین اعتراض ها زمینه ساز استقرار دموکراسی در ایرانی شود که همواره در طول تاریخ مهد فرهنگ و تمدن و آزادیخواهی و عدالت طلبی بوده است .
درود بر شهزاده زندانی در جهان آزاد
مانند همیشه خوب و نیکو مینویسی.
امیدوارم به خواسته هایی که آرزو داری زودتر دست پیدا کنی.
من اندیشه کنان
غرق این پندارم
که چرا خانه کوچک ما
سیب نداشت؟