It was not so easy to choose 15 minutes out of 7 hours of film footage, but I tried my best. These are not all the best shots I had, but they are the most harmless images to the people I have met and had a chance to talk in Iran. I hope to go back there soon again and discover it more.
Beeing in Iran for was a dream which came true after a long time. It was just like traveling back to the times when the Great Persia and Persepolic was shining and Samarkand the city I was born was a part of it.
It was like walking on the fild of my grandmather memories from the time before the Russian Revolution. I had a very mixed feelings. There was time I felt just like at home and also there was a time I felt just like I am in country never been before.
I hope you will like it. It was filmed during my holiday and was edited on my days off work and was offered to radio Zamaneh as my gift from Iran.
safar be IRAN from radio zamaneh on Vimeo.
Ин филмро дуст дорам, чун бо ишк филмбардори кардаам ва бо ишку дилтанги кори тадвини онро анчом додаам. Дар Ирон муддати ду хафта будам ва солхо бо он ошнойи доштам. Аммо ин сафар бароям як сафари одди набуд, балки кадам задан буд дар гузашта, дар хоки кадими ва азизи ниёкони худ.
Филми Сафар ба Ирон сохтаи даст ва ё дурбин нест, сохтаи ишк аст ки бояд чавхари онро дар худ дошта бошед, вагарна арзиши онро ончунон ки созандааш ехсос мекунад нахохед дид.
Албатта бароям сахт буд ки дар авкоти фарогат ва аз хуфту хоби худ костам ва онро ба анчом расондам. Ин кор барои лаззати дили худ ва ишки худ ба Ирон ва мардуми он буд ки нихоятан ба родию замона такдим кардам ба унвони двстоварди сафари худ.
Умедворам ки дуст дошта бошед.
5 پاسخ
سلام
قدم زدن در خاک نیاکان خود
در ضمن
شما خوب به خط و زبان فارسی تسلط دارید
Mo ham orzumandi tamoshoi in filmi ta’rifi hastem.
Ин видеоро дидаму сафари худам ба Наврузи Ирони 2005 ба ёдам омад…
Хубе ки навор хам бардоштед, ман факат акс гирифта будам ва хам шояд аксашро дар торнамои navruz.freenet.tj дида бошед.
Well done!
من هم تاجکم، اما تاجکی از کابلزمین. من درین سفر گام به گام همراه مسافر بودم. میدیدم که میرود دو ضلع یک مثلث به هم برسند امااز ضلح سوم خبری نیست. بلخ و هرات، بدخشان و غزنی، کابل و سمنگان و لغمان از یاد همه رفته است.
سرزمین تاجیکان خراسان بزرگ است. خراسانی که حالا پارچه پارچه است. البته اگر فراتر از خراسان برویم، سرزمین ما همان ایران فردوسی است. ما (من خود) خواهان امپراطوری سیاسی ایران نیستم و این ممکن هم نیست. اما امپراطوری فرهنگی خود را که ساخته میتوانیم. باید دست هایمان را از سمرقند و بخارا و دوشنبه و وکولاب مرو وهم از کابل و بلخ و سمنگان و بدخشان و از سویی هم از شیراز و صفاهان و یزد و کرمان و به به سوی هرات دراز کنیم. شاید دیدارگاه فارسی زبانان باشد…شاید هم مشهد. اما با فناوری حاکم برجهان امروزی دیگر مرکز حغرافیایی معنی اش را از دست داده است. هریک از ما میتوانیم مرکز باشیم…..
تشکر از خانم شهزاده سمرقندی. یک و ساعت و اندی که گزارش های شما را خواندم از ارزشمند ترین لحظات بودند.
برکت بینید!
خانم شهزاد، سلام! وبلاگ شما نه تنها وسیله یی برای شناخت شما همزبان عزیز گردیده است، بلکه ازین راه به وبلاگ آقای اکبر پیروزی راه یافتم. به گونهء تحفه به آن همزبان عزیز، اینک شعری از ایشان را که در بالای صفحهء وبلاگ شان نشر شده و “توبهاری” نام دارد، به خط نیاکان برگردانده اینجا میگذارم. خدا کند بتوانید آنرا برایش برسانید.
ТУ БАҲОРӢ…
تو بهاری
تو بهاری، دلربا باشی مدام
دلپذیر و خوش ادا باشی مدام
در فضای چهره ات ابری مباد
چون چمنها دلکشا باشی مدام
برق خرسندی ز چشمش شعله زن
یک جهان پرصفا باشی مدام
از نگاهت نبض دل دیگر شود
جانفزایی، جانفزا باشی مدام
خرمم از دور گل فصل به سال
چشمهء شادی ما باشی مدام
با حرمت فراوان
تاجک همزبان تان،
عصر دولتشاهی- از کابلزمین
ТУ БАҲОРӢ…
Ту баҳорӣ… Дилрабо бошӣ мудом,
Дилпазиру хушадо бошӣ мудом.
Дар фазои чеҳраат абре мабод,
Чун чаманҳо дилкушо бошӣ мудом.
Барқи хурсандӣ зи чашмаш шўълазан,
Як ҷаҳони пурсафо бошӣ мудом.
Аз нигоҳат набзи дил дигар шавад,
Ҷонфизоӣ, ҷонфизо бошӣ мудом.
Хуррамам аз даври гул фасле ба сол,
Чашмаи шодии мо бошӣ мудом.